- O firmie
- Części zamienne
- Autoryzowany Serwis zagraniczny KOSTRZEWA: Niemcy, Austria, Szwajcaria, Dania
- Raty Santander
- Jak złożyć zamówienie
- Kup taniej! - 500 zł
- Pierwsze uruchomienie kotła tylko przez serwis
- Badanie TERMOWIZYJNE rozdzielnic elektrycznych
- W zestawie taniej!
- Cenniki i promocje
- TERMOWIZJA badania kamerą termowizyjną
- Biomasa
- Serwis
- Koszt dostawy
- Regulamin PayU
- Regulamin
- Kontakt
od poniedziałku do piątku
w godzinach: 8,00 - 16,00
Dział Handlowy
Konsultant techniczny
kotły i palniki:
Piotr
tel. 663 76 79 75
lamkowski.piotr@gmail.com
Dział części zamiennych:
Bożena
tel. +48 693 876 347
kostrzewasklep@gmail.com
Zamów części na email:
Dział Serwisu
Zachodniopomorskie:
Piotr Lamkowski
lub 663 76 79 75
kostrzewaserwis@gmail.com
Mega Media Tech
Bożena Lamkowska
NKD 33.11.
Rachunek vat:
87 1090 1711 0000 0001 3670 0418
Serwis Kostrzewa.
kostrzewaserwis@gmail.com
Czynne:
Pon - Pnt 8,00-16,00
Produktów: 483 |
Kategorii: 193 |
Odwiedzin: 5035721 |
Biomasa
Biomasa
Wśród odnawialnych źródeł energii największe znacznie odgrywa biomasa. Jest łatwa do pozyskania, powszechnie dostępna i wciąż sama się odtwarza. Była pierwszym wykorzystywanym przez ludzkość paliwem i wciąż jest szeroko stosowana.
Pelet
Pelety (pellets) to przetworzone odpady drzewne (trociny, wióry, zrębki), sprasowane pod wysokim ciśnieniem. Proces ten zachodzi bez udziału jakichkolwiek dodatkowych lepiszczy, dzięki obecności ligniny w drewnie. Lignina jest złożonym związkiem chemicznym odgrywającym rolę kleju pomiędzy poszczególnymi komórkami,włóknami celulozowymi.
Do produkcji pelet wykorzystuje się zarówno drewno liściaste, jak i iglaste. Zazwyczaj, drewno iglaste stanowi ok. 70% wykorzystywanego surowca, drewno liściaste resztę.
Gatunki drzew twardych, jak np. buk, mają niższą zawartość ligniny (ale wyższą wartość opałową), niż drzewa miękkie, jak popularny świerk. Odpady pochodzące z różnych gatunków drzew miesza sie ze sobą starannie, aby zapewnić jednorodną zawartość ligniny.
Uformowane pelety to granulki o średnicy 6-25 mm i długości kilku centymetrów ( 4-5 średnic). Charakteryzują się niską zawartością wilgoci (8-12%), popiołu (ok. 0,5%) i innych związków szkodliwych dla środowiska oraz wysoką wartością opałową (17-18 MJ/kg).
Średnica 6 - 12 mm
Długość 4 – 5 średnic
Gęstość nasypowa 500 – 600 kg / m3
Zawartość wilgoci 8 – 12 %
Zawartość popiołu < 0,5 %
Zawartość części drobnych < 1,5 %
Wartość opałowa 17 – 18 MJ / kg
Zawartość siarki ≤ 0,08 %
Zawartość chlorków ≤ 0,03 %
Inne rodzaje biomasy
Porównanie biomasy i paliw kopalnych
Energetyczna ocena biomasy, na tle konwencjonalnych paliw, dotyczy przede wszystkim wartości opałowej, zawartości wilgoci, popiołu i części lotnych
Porównanie biomasy i paliw kopalnych
Energetyczna ocena biomasy, na tle konwencjonalnych paliw, dotyczy przede wszystkim wartości opałowej, zawartości wilgoci, popiołu i części lotnych.
Właściwości paliw biomasowych
Szeroki przedział wilgotności biomasy oraz jej mała gęstość energetyczna to mankamenty tego paliwa. Stwarzają one pewne problemy techniczne, utrudniają transport i magazynowanie. Ponadto, przechowywanie rozdrobnionej biomasy może mieć negatywne skutki ze względu na podwyższoną aktywność mikrobiologiczną materiału.
Parametry biomasy
Rodzaj biomasy |
Wilgotność % | Wartość opałowa MJ/kg | Gęstość nasypowa kg/m3 |
Drewno kawałkowe, sezonowane | 15-30 | 11-19 | 303-445 |
Zrębki | 20-60 | 6-16 | 150-400 |
Pelety drzewne | 8-10 | 16,5-17,5 | 620-650 |
Słoma luzem | 10-20 | 12-14 | 90-165 |
Poszczególne rodzaje biomasy różnią się między sobą również pod względem temperatury topienia popiołu, powstającego w wyniku jej spalania.
Rodzaj paliwa | Temperatura topienia popiołu [˚C] |
Drewno | 1280-1450 |
Słoma | 998 |
Owies | 730 |
Temperatura topienia popiołu dla spalania różnych rodzajów biomasy roślinnej űródło: 8. Pastre O. „Analysis of the technical obstacles related to the production and utilisation of fuel pellets made from agricultural residues”
Spalanie paliw o niskiej temperaturze topienia popiołu zwiększa ryzyko tworzenia się żużlu popiołowego na palenisku. Żużel ten przeszkadza w procesie spalania, gdyż jego obecność zmienia pierwotne przepływy powietrza. Temperatura topienia popiołu paliw pochodzenia rolniczego wynosi poniżej 1000˚C, co prowadzi do odkładania się żużli. Rozwiązanie powyższych problemów jest możliwe poprzez zamontowanie mechanicznych systemów automatycznego czyszczenia palnika.
Biomasa drzewna
Najczęściej wykorzystywanym paliwem drzewnym jest drewno kawałkowe. Do jego spalenia wystarczy prosty piec z paleniskiem rusztowym połączonym z wymiennikiem ciepła. Niestety, takie rozwiązanie oznacza niską sprawność oraz brak możliwości regulowania strumienia powietrza, kluczowego w procesie spalania.
Korę, trociny i wióry ze względu na ich niejednorodność i zawartość zanieczyszczeń należy spalać tylko w specjalnych kotłach, lub przeznaczyć do produkcji paliwa uszlachetnionego- pelet lub brykietów.
W przypadku zrębków najwięcej trudności sprawia przechowywanie tego materiału. Świeże zrębki mają wilgotność rzędu 60%. Spada ona w czasie składowania, ale jednocześnie w pryzmach zachodzą mikrobiologiczne procesy rozkładu materii organicznej. Zaleca się ich przechowywanie w wentylowanych, podgrzewanych magazynach. Ponadto, zanieczyszczenia takie jak kamienie, gwoździe, czy gleba są częstą przyczyną awarii systemów podających paliwo do pieca.
Powyższe problemy można pokonać np. poprzez granulację odpadów drzewnych. Tak wyprodukowane paliwo (pelety) niewiele odbiega wartością opałową od gorszych sortymentów węgla kamiennego.
Rynek pelet prężnie się rozwija na całym świecie. Rośnie zarówno produkcja paliwa, jak i zainteresowanie nim ze strony różnych grup odbiorców. Rosnący popyt nie zawsze da się zaspokoić poprzez zwiększanie krajowej produkcji. Kierunki importu pelet do Europy są przedstawione na poniższym obrazku.
Coraz trudniej o dostęp do odpadów drzewnych dobrej jakości. Przybiera na sile konkurencja o surowiec z innymi gałęziami przemysłu (np. zakładami papierniczymi, meblarskimi). Rosnącemu zapotrzebowaniu na odpady tartaczne towarzyszy wzrost ich cen oraz cen paliwa z nich produkowanego.
Ta sytuacja doprowadziła do poszukiwań alternatywnychźródeł energii z biomasy. Rozpoczęto produkcję granulatu ze słomy, siana, łusek słonecznika, otrąb, makuch rzepakowych, kukurydzy, trzciny cukrowej i wielu innych. Pomysłowość producentów jest podsycana rosnącym popytem ze strony dużych odbiorców (elektrociepłowni, miejskich systemów ciepłowniczych), zobowiązanych do produkcji określonego udziału energii z OZE (odnawialnych źródeł energii).
Duże instalacje nieźle sobie radzą ze spalaniem tych trudnych paliw. Indywidualni użytkownicy kotłów małych mocy również coraz częściej eksperymentują ze spalaniem agropelet lub ziarna, zachęceni nieco korzystniejszymi cenami tychże paliw.
Owies
Owies, jako paliwo energetyczne, zyskuje sobie coraz więcej zwolenników. Mimo iż w polskim społeczeństwie istnieje bardzo silna bariera mentalna, wynikająca z dużego szacunku jakim darzy się ziarno zboża, to jednak sytuacja gospodarcza i rosnąca świadomość ekologiczna wpływają na wzrost liczby użytkowników instalacji w których spala się owies.
W rezultacie cieszą się oni poprawą sytuacji ekonomicznej gospodarstwa domowego i komfortem korzystania z wysokosprawnego, zautomatyzowanego kotła.
Obecnie powierzchnia krajowych upraw owsa wynosi około 0,5 miliona hektarów. Większość zebranych plonów jest wykorzystywana jako pasza i wraz ze spadkiem liczebności zwierząt hodowlanych zapotrzebowanie na to ziarno stale maleje. W tym roku jest ono o ¼ niższe niż w roku ubiegłym. Przemysł spożywczy, farmaceutyczny, czy kosmetyczny nie jest w stanie odbierać rosnących nadwyżek i tak powstał pomysł wykorzystania owsa na cele energetyczne.
Owies jest łatwy w spalaniu, wpływa na to zawartość łuski i tłuszczu, względnie stała wilgotność (10-15%) oraz wysoka wartość opałowa (15-18 MJ/kg). Dozowanie paliwa do kotła można łatwo zautomatyzować, zaś transport i przechowywanie jest łatwiejsze niż np. w przypadku słomy i drewna. Spalanie jest przyjazne środowisku, gdyż nie towarzyszy mu emisja szkodliwych gazów cieplarnianych. Po spaleniu pozostaje niewielka ilość popiołu, który z powodzeniem można wykorzystać jako nawóz. To jednak nie koniec korzyści. Aby zastąpić dotychczas stosowane paliwo owsem wystarczy dokupić do posiadanego kotła specjalny palnik. Jeśli zdamy sobie jeszcze sprawę z tego, że roczny koszt ogrzewania za pomocą owsa to wydatek rzędu 2000 zł (6-7 ton x 300-400zł) , to już nie będzie nas dziwiła rosnąca liczba entuzjastów tego paliwa.
Owies może spalać każdy, kto wyposaży swoją instalację w odpowiedni palnik, jednak jest to opcja szczególnie godna uwagi dla mieszkańców terenów wiejskich. Mogą oni czerpać paliwo z własnych upraw, uniezależniając się od zewnętrznych dostaw, czy stale rosnących cen paliw kopalnych. Wykorzystanie surowca produkowanego lokalnie ogranicza również odpływ środków finansowych z gminy.
Wiedza potrzebna do uprawy tego zboża istnieje w Polsce od VIII wieku, dobrze rozwinięte jest też zaplecze techniczne. Owies ma niewielkie wymagania glebowe, intensywnie pobiera z gleby metale ciężkie, może być więc uprawiany na terenach skażonych, pozwala na wykorzystanie terenów odłogowanych. Te cechy czynią go rośliną konkurencyjną względem roślin energetycznych (takich jak np. wierzba krzewiasta, miskant olbrzymi, ślazowiec pensylwański), do uprawy których rolnicy są zachęcani, lecz rozwój plantacji jest hamowany przez brak wystarczającej wiedzy, doświadczenia i parku maszynowego.
Słoma
Polskie rolnictwo produkuje rokrocznie około 30 mln ton słomy. Przez dziesięciolecia zbiory te były wykorzystywane głównie na potrzeby produkcji zwierzęcej, jako pasza i materiał ściółkowy. W związku z malejącym pogłowiem bydła, od 1983 roku zbiory słomy przekraczają popyt na nią wynikający z hodowli zwierząt.
Nadwyżki były wykorzystywane głównie na cele nawozowe, nie jest to jednak zabieg tani, gdyż wymaga starannych, terminowych zabiegów agrotechnicznych, pocięcia słomy na sieczkę i rozrzucenia jej po polu. Ponadto, przyorywanie dużej ilości słomy zwiększa intensywność występowania chorób grzybowych w zbożach. Obecnie słoma jest raczej wykorzystywana do produkcji materiałów izolacyjnych dla budownictwa i ogrodnictwa, podkładów do produkcji pieczarek i na cele energetyczne. Różne źródła szacują, że nadwyżka produkcji słomy wynosi 10-15 mln ton słomy. Bez szkody dla żadnej z gałęzi przemysłu można przeznaczyć na cele energetyczne 30% z tej ilości. W Danii pierwsze próby spalania słomy podjęto w latach 70tych.
Początki nie były jednak łatwe. Przestrzenno-rurkowa budowa słomy czyni z niej materiał objętościowy, charakteryzujący się nadmiarem powietrza. Ponadto, źdźbła są pokryte związkami tlenku krzemu, chlorków fosforu, potasu i azotu. Związki te mają za zadanie usztywnienie źdźbła oraz zabezpieczenie go przed wpływem warunków zewnętrznych, są one jednocześnie źródłem problemów w procesie spalania słomy. Doświadczenie praktyczne pokazało, że słoma różni się od innych paliw i jej spalanie wymaga nietypowych rozwiązań. Dzisiaj w Danii 80% gospodarstw rolnych wykorzystuje słomę w celach grzewczych.
Warto pamiętać o tym, że wartość opałowa słomy jest uzależniona m.in. od jej gatunku, wilgotności oraz sposobu, w jaki jest przechowywana. Zalecane jest wykorzystywanie tzw. słomy szarej, czyli takiej, którą po ścięciu pozostawiono na polu na działanie warunków atmosferycznych, a następnie wysuszono. Taka słoma charakteryzuje się lepszymi własnościami energetycznymi oraz mniejszą zawartością związków chloru i potasu (wypłukanych częściowo przez deszcz).
Rodzaj słomy | Wartość energetyczna GJ / tonę | Zawartość popiołu % | Chlor (Cl) % | Potas (K) % |
Słoma żółta | 14,4 | 4 | 0,75 | 1,18 |
Słoma szara | 15,2 | 3 | 0,20 | 0,22 |
Rośliny energetyczne
Potencjał plonotwórczy roślin energetycznych jest kilkukrotnie większy, niż plon słomy pozostającej po zbiorze zbóż lub rzepaku. Z jednego hektara możliwe jest pozyskanie rocznie nawet 30 ton suchej masy. Nic dziwnego, że coraz więcej osób upatruje właśnie w plantacjach energetycznych szansy na zaspokojenie rosnącego popytu na biomasę.
Ich dotychczasowy rozwój był opóźniany przez nieracjonalne podejście energetyki do biomasy drzewnej pochodzącej z upraw leśnych oraz przemysłu drzewnego.
Pożądane cechy roślin energetycznych to:
- niskie wymagania glebowe i klimatyczne
- duży przyrost suchej masy w okresie wegetacyjnym
- wysoka wartość opałowa
- możliwość zmechanizowania czynności agrotechnicznych związanych z prowadzeniem plantacji.
Rośliny, które spełniają powyższe wymagania to np.:
- wierzba krzewiasta:
zdjęcie
- miskant olbrzymi
zdjęcie
Ciekawostką jest, że miskant intensywnie pobiera z gleby metale ciężkie. Założenie plantacji może być dobrym rozwiązaniem dla zagospodarowania terenów skażonych zanieczyszczeniami przemysłowymi
- ślazowiec pensylwański
zdjęcie
- topinambur
adjęcie
- rdest sachaliński
zdjęcie
Wyszczególnienie | Wierzba krzewiasta | Ślazowiec pensylwański | Miskant olbrzymi |
Użytkowania plantacji [lata] | 10-25 | 15-20 | 10-15 |
Plonowanie [t suchej masy/ha/rok] |
5-30 | 5-30 | 5-30 |
Częstotliwość zbioru | co rok, 2, 3, 4 lata | co rok | co rok |
Wilgotność w czasie zbioru [%] | 48-55 | <20-45 | <20-55 |
Zawartość popiołu [% suchej masy] |
1,2-2,5 | 3-4 | 1,5-3,5 |
Tak znaczne różnice w plonowaniu wynikają m.in. z wrażliwości sadzonek na zbyt suchą glebę (wierzba) lub na niskie temperatury (młode plantacje miskanta należy przed zimą zabezpieczyć).
Podejmując decyzję o założeniu plantacji energetycznej należy uwzględnić:
- warunki siedliskowe
- wymagania agrotechniczne roślin
- technologię zbioru i przechowywania biomasy.
Korzyści z wykorzystania biomasy
Idea wykorzystania biomasy na cele energetyczne ma zarówno entuzjastów jak i oponentów. Ci drudzy podkreślają, że pozyskaniu, transportowaniu i przetwarzaniu biomasy towarzyszy spore zużycie konwencjonalnych, nieodnawialnych paliw, co rozwiera zamknięty obieg dwutlenku węgla i niszczy ekologiczny efekt działań. Nie można odmówić temu stwierdzeniu prawdziwości, jednakże analiza energetyczna łańcucha przetwórstwa biomasy udowadnia znaczne korzyści płynące z jej wykorzystania.
Do zalet paliw roślinnych możemy zaliczyć:
- odtwarzalność surowca
- ich spalanie nie powoduje dodatkowej emisji dwutlenku węgla, ponieważ ilość tego gazu powstająca przy spalaniu jest równa tej, którą pobierają w procesie fotosyntezy rośliny
- ich spalaniu towarzyszy ograniczona emisja pozostałych gazów cieplarnianych: tlenków siarki i azotu
- pozostały popiół charakteryzuje się korzystnym składem mineralnym i z powodzeniem może być stosowany jako nawóz
- wzrost wykorzystania biomasy prowadzi do uaktywnienia gospodarczego rolnictwa, zmniejszenia bezrobocia w obszarach wiejskich
- produkcyjne wykorzystanie ziem skażonych, mało urodzajnych gleb lub obszarów leżących odłogiem (pod plantacje roślin energetycznych).
Rodzaj systemu grzewczego | % zużytej energii nieodnawialnej *) | CO2 kg/MWh |
CO2 ekw.kg/MWh **) |
Kłody drewna (10 kW) | 3,69 | 9,76 | 19,27 |
Zrębki leśne (50 kW) | 7,81 | 21,12 | 26,04 |
Zrębki leśne (1 MW) | 8,61 | 21,13 | 23,95 |
Zrębki wierzby (50 KW) | 10,44 | 27,39 | 40,16 |
Pelety (10 kW) | 10,20 | 26,70 | 29,38 |
Pelety (50 kW) | 11,08 | 28,95 | 31,91 |
Olej opałowy (10 kW) | 17,33 | 315,92 | 318,91 |
Olej opałowy (1 MW) | 19,04 | 321,88 | 325,43 |
Gaz ziemny (10 kW) | 14,63 | 226,81 | 251,15 |
Gaz ziemny (10 kW) | 17,72 | 233,96 | 257,72 |
*) całkowita ilość (pierwotnych zasobów energii, która jest potrzebna do wytworzenia jednostki energii finalnej
**) ekwiwalent CO2 - jeden megagram (1 Mg) dwutlenku węgla (CO2) albo ilość innego gazu cieplarnianego stanowiąca odpowiednik jednego megagrama (1 Mg) dwutlenku węgla (CO2), obliczona z wykorzystaniem odpowiedniego współczynnika ocieplenia Zużycie energii i emisje CO2